Video (projekt h&h) ukazuje obraz zamkniętej, a zarazem hipnotyzującej, uwodzącej rzeczywistości skonstruowanej wyłącznie z neoliberalnych mitów – Rzeczywistości Integralnej (by posłużyć się formułą Jeana Baudrillarda).
Jako taki obraz ten nie zostaje w filmie wprost podważony czy zakwestionowany. Autorom chodzi nie tyle o sygnalizowanie ironicznego dystansu wobec prezentowanej wizji, ile o podkreślenie jej przemożności i nieznośnej spójności dzięki „gładkiej”, sterylnej estetyce. Czy da się znaleźć jakieś rysy w monolicie panującego dyskursu? To pytanie do widza, który tradycyjnie rozumianą pracę krytyczną musi wykonać sam…
