INFOTAINMENT
(fragment instalacji Infotainment, oryginał 25min)
W 2011, będąc na rezydencji artystycznej w Cluj (Rumunia), pracowałam nad projektem dotyczącym kwestii powtórzenia w sztuce. Chodziło o zrealizowanie projektu, który w sposób kreatywny powtórzyłby wybraną, eksperymentalną pracę artystyczną zrealizowaną w Europie pomiędzy 1960 a 2000 rokiem. Jako pracę wyjściową wybrałam found footage-owy film Guy Deborda. W 1967 francuski filozof napisał książkę „Społeczeństwo spektaklu”, którą w 1973 roku, nie zmieniając tytułu, przełożył na adaptację filmową.
Świat stał się spektaklem – to jedna z podstawowych tez Deborda, która zdaje się być nadal aktualna. Widać jednak drobne przesunięcia w zakresie definiowania spektakularności, gdy mowa o czasach nam współczesnych. Spektakularność stała się przede wszystkim widoczna w obszarze informacji, mediów informacyjnych (obecnie mamy do czynienia z czymś, co jest określane mianem „Infotainment”, czyli połączeniem informacji z rozrywką). Spektakularność to nie jedynie domena obrazu. Sfera dźwięku w dzisiejszych czasach staje się równie mocno spektakularna. Z racji tego, że informacja jest bardziej powiązana z dźwiękiem niż obrazem, podjęłam decyzję, by powtórzyć pracę Deborda za pomocą nie tyle medium filmowego, ile właśnie dźwiękowego. Tym, co powtórzone, jest zawarta u Deborda myśl (w swojej pracy wykorzystuję oryginalne fragmenty tekstu Deborda) oraz strategia détournement, czyli strategia twórczego plagiaryzmu. Wedle sytuacjonistów diagnoza i krytyka świata spektakularnego, by być skuteczna, musi sama dysponować narzędziami spektakularnymi, musi przechwytywać i wykorzystywać hipnotyczną moc tego, co spektakularne. W pracy Debora taką rolę pełnił obraz. To właśnie za pomocą obrazu Debord krytykuje spektakularność i siłę obrazu. W „Infotainment” narzędziem, a zarazem przedmiotem krytyki jest informacja, która w otoczce typowych dźwięków kojarzących się z rozrywką, takich jak chociażby piosenki pop, ścieżki dźwiękowe z filmów czy dźwiękowe efekty specjalne, tworzy rodzaj akustycznego patchworku, trailera współczesności…
Praca składa się z instalacji dźwiękowej (system 5.1 dolby surround) oraz light box-u (106cmx106cm)
Brno, 6 marzec - 15 kwietnia, REMAKE: REthinking Media Arts in C(K)ollaborative Environments
tekst dr Jacka Dobrowolskiego
Montaż: Aleksandra Hirszfeld, Mateusz Adamczyk
Szczególne podziękowania dla:
Joanny Sokołowskiej – vocal
Ioany Lascu – głos żeński I
Adriany Neagu – głos żeński II
Călin Deac – głos męski
oraz:
Raricie Zbranca, Istvanowi Szakats (za wspaniałą organizację i wyśmienitą atmosferę), Michałowi Hererowi (za inspirację), Mateuszowi Falkowskiemu (za konsultacje), Grzesiowi Kurkowi (za materiały), Jackowi Dobrowolskiemu (za tekst)
